مژگان رضایی

بانکداری‌ دیجیتال با هر تعریفی را باید بخش مهم و پیشرویی از فضای مالی و تکنولوژی دانست که تعریف آن بر پایه رفتار کاربران و نیازهای آنان شکل می‌گیرد. بانکداری دیجیتال به‌وجود آمد تا نیازهای جدید کاربران را با تکنولوژی پاسخ بدهد.

سازمانی تاثیرگذار است که کارایی در خلق ارزش و توانایی چشم‌انداز ساختن دو مولفه کلیدی آن باشد. چنین سازمانی‌ می‌تواند از دره مرگ و زندگی عبور کند و در سطحی بایستد که به‌جای تنازع برای بقای اقتصادی، به فکر‌ قدم‌های بعدی خود باشد.

«فراگیری مالی» به‌عنوان یکی از زیربناهای اصلی تحقق اهداف ۱۷ گانه‌ «توسعه‌ پایدار» سازمان ملل متحد در طول یک دهه‌ اخیر، به‌ شکل قابل توجهی در جهان، پژواک بلندی یافته است. در این شماره‌ از مجله فناوری‌های مالی تلاش کرده‌ایم تا به بررسی اهمیت و ابعاد مختلف کاربرد فناوری در توسعه‌ خدمات مالی (خدمات اعتباری، بیمه و سرمایه‌گذاری) و توانمندی مالی جامعه بپردازیم.

ما باید برای جهان آینده آماده شویم؛ نرم‌افزارهای آینده احتمالا از سیستم دستورپذیری جلوتر می‌روند و می‌توانند همانند همراهی باهوش، نیازهای ما را شناسایی کنند و در تعامل با ما، تجربه کاربری را بهبود بدهند. بنابراین باید خود را آماده گفت‌وگو با نرم‌افزارها کنیم، چراکه مخاطبان آینده، خود نرم‌افزارها هستند.

اتفاقی که فناوری اطلاعات در صنعت بانکی رقم زد و سبب تزریق مواهب فناوری اطلاعات در صنعت بانکی شد در صنعت بیمه پرواضح است که رخ نداد. بیمه و فناوری اطلاعات در دیالوگی که با یکدیگر داشته‌اند به چالش خورده‌اند. اما این چالش از کجا شروع شد؟

پیشرفت و مطابقت با تکنولوژی‌های جدید، در قالب یک نرم‌افزار متمرکز، نیاز به حل مسائل پیچیده‌ای دارد که گاه ممکن نیست و گذار به نرم‌افزاری با معماری جدید‌تر، گریزناپذیر است. پس کرلس را می‌توان آینده کربنکینگ دانست؛ آینده‌ای که فراتر از قدم بعدی است و نوری برای ادامه مسیر.